పెళ్లంటే నూరేళ్ల పంట అంటారు.. ఎందుకంటే వివాహబంధం చాల విలువైనది. జీవితం చివరి వరకు కలకాలం కలిసి ఉంటామని ఏడడుగులు వేస్తారు. కానీ రోజురోజుకు ట్రెండ్ మారింది.. పెళ్లి జరిగాక నచ్చుతే కలిసి ఉంటున్నారు, లేదంటే ఎవరి దరి వారు చూసుకుంటున్నారు. పాశ్చ్చాత్య దేశాలలో ఉన్న ఈ కల్చర్, ఇప్పుడు దాదాపుగా అన్ని దేశాల్లో బాగా పెరిగిపోతుంది. పెళ్లి చేసుకున్న కొన్ని నెలలకే విడిపోతున్నారు.. ప్రపంచంలో అన్ని దేశాలు అలాగే ఉన్నాయి.. మన భారతదేశంలో విడాకుల రేటు తక్కువగా ఉందని అధ్యయనాలు చెబుతున్నాయి..

సంబంధాలను కాపాడుకోవడంలో ప్రపంచంలోనే అగ్రస్థానంలో ఉన్న భారతదేశం ముందుంది.. అలాగే ప్రపంచవ్యాప్తంగా విడాకుల రేటు తక్కువగా ఉంది.. ప్రపంచవ్యాప్త గణాంకాలను విశ్లేషించే గ్లోబల్ ఇండెక్స్ నుండి వచ్చిన డేటా ప్రకారం, భారతదేశంలో విడాకుల రేటు కేవలం 1 శాతం మాత్రమే నమోదైంది. భారతదేశం తర్వాత, వియత్నాం రెండవ అత్యల్ప విడాకుల రేటు 7 శాతంగా పేర్కొంది..
ప్రపంచంలో అత్యధిక విడాకుల రేటు అంటే 94 శాతం పోర్చుగల్‌లో గమనించబడింది.. ఖండాల పరంగా, యూరప్ అత్యధిక విడాకుల రేటును నమోదు చేస్తుంది. పోర్చుగల్ తర్వాత స్పెయిన్ విడాకుల రేటు 85 శాతంగా ఉంది. లక్సెంబర్గ్, ఫిన్లాండ్, బెల్జియం, ఫ్రాన్స్ మరియు స్వీడన్‌తో సహా అనేక ఇతర యూరోపియన్ దేశాలు కూడా విడాకుల రేటును 50 శాతానికి మించి నమోదు చేశాయి.. ఇక యునైటెడ్ స్టేట్స్ మరియు కెనడాలో విడాకుల రేటు దాదాపు 50 శాతం ఉన్నాయి..

భారతదేశంలో విడాకులు జంటలకు సవాలుతో కూడిన ప్రయాణం. ఒకరి మతాన్ని బట్టి చట్టపరమైన ఫ్రేమ్‌వర్క్ మారుతూ ఉంటుంది. హిందువులు, బౌద్ధులు, జైనులు మరియు సిక్కుల కోసం, విడాకుల ప్రక్రియ 1955 నాటి హిందూ వివాహ చట్టం ద్వారా నిర్వహించబడుతుంది. అదే సమయంలో, ముస్లింలు 1939 నాటి ముస్లిం వివాహ రద్దు చట్టానికి కట్టుబడి ఉన్నారు.. పార్సీలకు, 1936 నాటి పార్సీ వివాహం మరియు విడాకుల చట్టం వర్తిస్తుంది, అయితే క్రైస్తవులు 1869 నాటి భారతీయ విడాకుల చట్టం ద్వారా మార్గనిర్దేశం చేయబడతారు. అంతర్-సంఘాల వివాహాలు, 1954 ప్రత్యేక వివాహాల చట్టం పరిధిలోకి వస్తాయి..